تأثیرات مثبت تغذیه، ورزش منظم، مدیریت استرس و زندگی متعادل بر مزاج را به وضوح دیدیم.
خاورشناسان و استادان تاریخ علم دربارهٔ اصول قضایای علمی طب قدیم و تفسیر نظرات و معتقدات قدما، تحقیق کرده‌اند ولی موفق به تطبیق مزاج‌شناسی با علم روز نشده و شرح و تفسیر آن را در نوشته‌های خود ناتمام گذاشته‌اند.[۸]
مزاج، یکی از مفاهیم مهم در زمینه سلامت و پزشکی سنتی است که به نحوه توزیع و جریان انرژی در بدن اشاره دارد.
مزاج ذاتی (پایه/مادرزادی/جبلی/مولودی): از زمان انعقاد نطفه همراه انسان است و
- دمدمی مزاج ؛ کسی که دائم عقیده ٔ خود راتغییر میدهد و هرلحظه به چیزی متمایل می گردد. رجوع به دمدمی مزاج شود.
اكتشفت أنظمتنا سلوك غير اعتيادي من شبكة الكمبيوتر الخاص بك
در مورد حرارت بدن انسان و حیوانات، به دو عامل باید توجه داشت: یکی مقدار حرارتی است که بدن تولید می‌کند و آن را برحسب کالری اندازه‌گیری می‌کنند، دوم شدت حرارتی است که به «درجه حرارت» معروف است. در انسان و حیوانات خونگرم مانند پستانداران و طیور درجه حرارت بدن ثابت بوده و تغییرات حرارت خارجی تأثیری در درجه حرارت بدن آن‌ها ندارد.
کل دنیا و موجودات آن از عناصر یا همان ارکانی تشکیل‌شده که عبارت‌اند از: هوا، آتش، خاک و آب.
- مزاج برزخی ؛ مزاج حاصل از عناصر و اجسام است . (نقل از فرهنگ علوم عقلی ).
فعالیت بعضی از غدد مترشحه داخلی مخصوصاً غدد تیروئید، هیپوفیز و فوق کلیه، باعث احتراق مواد غذایی و به‌عبارت‌دیگر سرعت اکسیداسیون‌های سلولی و درنتیجه افزایش حرارت کلی بدن شده و به‌این‌ترتیب درجه حرارت بدن بالا می‌رود و کم‌کاری آن بالعکس باعث کندی احتراقات و نقصان تولید حرارت کلی و کاهش درجه حرارت می‌شود.
تنظیم مصرف ویتامین‌ها و مواد معدنی با توجه به نیازهای بدن.
بادر نظر گرفتن اینکه تا قبل از متفکران یونان باستان روش منسجم پزشکی بر پایه مزاج (روش‌های شیمیایی تنظیم‌کننده رفتار انسان) نیست اما ممکن است ریشه در تمدن‌های مصر باستان[۲] و بین‌النهرین[۳] داشته باشد. اما اولین مدارک از نوشته‌های نظریه‌پرداز پزشکی الکمئون (حدود ۵۴۰–۵۰۰ قبل از میلاد) بدست آمده که شامل فهرست مزاجی طولانی شامل عناصر اساسی توصیف‌شده توسط امپدوکلس مانند آب، هوا، خاک، آتش، و غیره بود. بقراط نیز معمولاً با به کار بردن این ایده در پزشکی اعتبار دارد.
با توجه به اینکه شاید این‌گونه تصور سحبة مزاج شود که این تقسیم‌بندی مربوط به زمان‌های قدیم است و علمی و قابل استناد نیست، باید گفت که طب سنتی یک طب کاملاً علمی است و فقط کلمات به‌کاربرده در آن با طب مدرن متفاوت است.